"Genç bir kadın seçilmiş bireylerin sürekli olarak parçalandığı ve ardından gizli bir Panzehir ile iyileştirildiği yer altı tıbbi tesisinde tutsak edilir." Bu araştırmış olduğum filmde, seçilmiş bireylerin sürekli zaman ve mekan felsefesiyle çatıştığı bir hikaye mevcut. Genc bir kadının yer altında tutsak olduğu bu tıbbi tesis, seyircilere hem görsel açıdan benzersiz bir atmosfer sağlıyor hem de karanlık bir bilimkurgu hikayesine alıştığımız gibi kafa yoran bir deneyim sunuyor. Film, genç kadın tutsağın etrafında gelişen olayları ve onun yaşadığı dehşeti, biz seyircilere etkileyici bir şekilde aktarıyor. Yönetmenin seçtiği yer altı mekanı, filmi izlerken hissettiğimiz baskıyı ve claustrophobia hissini arttırıyor. Aynı zamanda, sürekli tekrarlanan yaralanma ve iyileşme süreçleri, izleyicinin empati yeteneğini sınırlarına kadar zorluyor. Öte yandan, gizli bir Panzehir'in olması ve bu Panzehir'in tesisin acımasız deneylerinde kullanılması, hikayeye bilimkurgu öğeleri eklerken aynı zamanda bir utopya ve distopya arasındaki çizginin bulanıklaştığını gösteriyor. Bu, filmin genel atmosferini ve tema derinliğini genişletiyor. Özellikle sonuç kısmında bizlere sunulan bilmece gibi olaylar, hikayenin karmaşıklığını ve derinliğini daha da arttırıyor. Film, izleyicilerine sadece bir bilimkurgu hikayesi sunmakla kalmıyor, aynı zamanda onları toplumsal normlar, insan doğası ve varoluş hakkında düşünmeye teşvik ediyor. Sonuç olarak, eğer büyüleyici bir görsellik, yer yer rahatsız edici ama merak uyandırıcı olay örgüsü ve insan psikolojisinin derinliklerine dalmak isterseniz, bu film tam size göre. Yönetmenin ince düşünülmüş ayrıntıları ve genç kadının yaşadığı dehşet dolu deneyimleri izlerken, bir yandan da kendi varoluşunuz üzerine düşünmekten kendinizi alamayacaksınız.