Baş kahramanımızın babası tarafından terk edildiği ve devletin yönettiği bir gençlik çiftliğine bırakıldığı bu film, insana acı bir şekilde yaşamın gerçeklerini hatırlatıyor. Çocuğun umutsuzlukla geçen günleri, kasabanın saç kesimi işleriyle uğraşan güzel yüzlü insanının kendisini hafta sonlarında himaye etme kararıyla değişiyor. Bu hareket, sadece bir nezaket göstergesi olarak başlasa da, zamanla bu ikilinin arasında beklenmedik aile bağlarını güçlendiriyor. Film boyunca çocuğun, sert hayat koşullarının içinden dikkat çekici bir şekilde parlamaya çalışışına ve hafta sonları geçirdiği saatlerin, onun dünyasında yarattığı pozitif etkiye şahit oluyoruz. Bu umut verici hikâye, bir çocuğun hayatını nasıl dramatik bir şekilde değiştirebileceğini ve yabancı bir kişinin bile bunu başarabileceğini gösteriyor. Bütün kahramanların saf ve gerçek olduğunu hissediyoruz ve film hikâyesi, ince detayları ve karakter gelişimleriyle usta bir yönetmen tarafından başarıyla anlatılıyor. Olağanüstü görüntüler ve otantik mekanlar, filmi desteklerken; dramatik sahneler, tansiyonu yüksek tutuyor. Her ne kadar hikâye, gündelik etkinlikleri içerse de, bu sürecin bir çocuğun hayatında ne kadar etkili olabileceğini göstermekten geri durmuyor.
