Yeni bir yaşamın eşiğindeki hamile kadın Zeynep, kentin karmaşasından uzak, sessiz sakin bir köyde, kayınvalidesi Fatma ile yaşamaktadır. Bu pastoral tablo, Zeynep'in kocasının işleri nedeniyle şehre dönüş yapmasıyla gölgelenir. Ancak hikaye bir anda çok daha karmaşıklaşır. Fatma'nın, gebe kadınlar ve bebeklerin kötü ruhlar tarafından zarar görebileceğine dair uyarıları Zeynep'i derin bir korku ve endişeye sürükler. Bu, oldukça ilginç bir kurgu üzerine inşa edilmiş bir film. Yönetmenin, bu özellikle hamile kadınların ve bebeklerin korkularını ve endişelerini anlatan korku ve gerilim unsurlarını ustaca işlemesi takdire şayan. Aynı zamanda, filmin köy yaşamını ve kent yaşamındaki farklılıkları da ele alması, hikayenin arka planını zenginleştiriyor ve bu kontrast, izleyicinin merakını daha da artırıyor. Zeynep karakterinin iç dünyasını ve Fatma'nın yerel inanışlardan kaynaklanan paranoyasını anlamaya çalışırken, film boyunca sürekli bir gerilim hissi oluşturuluyor. Bu durum, izleyicinin hikayeye daha da derinlemesine dalmak ve karakterlerin yaşadıkları duygusal çalkantıları anlamak istemesini sağlıyor. Ancak film, sadece bir korku filmi olmanın ötesine geçiyor. Hamilelik, annelik korkuları, yerel inançlar ve modern yaşam arasındaki çatışmayı da ele alıyor. Bu da, filmi sadece bir gerilim filmi olmaktan çıkarıp, sosyal bir çalışma, derin psikolojik bir analiz haline getiriyor. Sonuç olarak, bu film, izleyicisini sadece korkutmakla kalmayıp, aynı zamanda onları düşündürmeyi ve genel yaşamın içindeki korkularımızı ve kaygılarımızı görmeye zorluyor.