Bir adam ve bir kadın, çıplak olarak ve karınları birbirine yapışmış halde uyanıyorlar. Bir başlangıç olarak, bu fikir sinema tarihine geçecek cinsten şaşırtıcı bir konsept. Bu durum, izleyicinin ilgisini çekmek ve merakını uyandırmak için oldukça etkili bir teknik. Ancak bu birbirine dolanmış iki karakter, birbirlerini aslında hiç tanımıyorlar. Bu da, konuyu daha fazla karmaşıklaştırıyor ve hatta biraz da korkutucu bir yön katıyor. Böylesine sıradışı bir sahnenin çarpıcı etkisi, bir izleyici olarak sizin beklentilerinizi ve tahminlerinizi alt üst ediyor. Bu iki insanın nasıl ve neden bu duruma düştüklerini, ve en önemlisi, bu durumdan nasıl kurtulacaklarını merak etmemek elde değil. Kendilerini bu garip ve çözülmesi gereken duruma maruz bulan bu iki karakterin, daha derin bir seviyede birbirlerini tanımak zorunda kalacaklarını düşünmek çok ilginç. Belki de bu, insan ilişkilerini çıplak bir şekilde gösterme, gerçekleri acımasızca sergileme arzusunu temsil ediyor. Bir izleyici olarak, hikayenin nasıl gelişeceğini görmeyi sabırsızlıkla bekliyorum. Bu sıra dışı senaryo, filmi gerçekten izlemeye değer kılıyor. Sonuçta, normalin dışında olan her şey, hayal gücümüzü zorlar ve bizi düşünmeye teşvik eder. Özellikle de sinemada…
