Bir sinema eleştirmeni gibi konuşacak olursak; iki rüşvetçi polisin, karşılarına çıkan her talihsiz suçluyu şantaj ve tuzak kurma peşinde koştukları meşum bir hikayeye tanıklık ediyoruz. Ancak, bu karanlık hikaye beklenmedik bir dönemeç alıyor. Çünkü, olayların gelişimine karışan yeni bir karakter, bu iki polisinin bile daha tehlikeli olduğu anlaşılıyor. Bu sinematik deneyim, izleyiciye doğruluk ve hukuk hakkındaki klasik anlayışı yeniden sorgulatırken, aynı zamanda gücün kötüye kullanıldığı durumların trajik sonuçlarına da ışık tutuyor. Herkesin ahlaki çizgileri var ve bu çizgileri aşmak, bir bedel ödemek anlamına gelir. Bu bedeli ödeyecek olanlar ise hikayenin seyrinde belirginleşiyor. Öte yandan, karakterlerin alabildiğince karmaşık ve hilekar bir tabloya dönüştüğü bu hikaye, izleyicinin kaygan zemindeki etik değerlere dair algısını da sorgulatmaktadır. İkinci bir tehlike unsuru olarak ortaya çıkan bu yeni karakterin, zaten kirlenmiş olan adaletin seyrine ne gibi bir etki yapacağı merak konusudur. Bu tehlikeli ve amansız dünya, insana, ne pahasına olursa olsun hayatta kalmanın ne anlama geldiğini muhakkak hatırlatıyor. Önemli olanın, ne kadar tehlikeli olabileceğiniz değil, ne kadar dayanıklı olduğunuz olduğunu anlamamız da işin cabası. Bu cüretkar anlatım, seyircisine bu zorlu dünyada ayakta kalmanın acımasız gerçeklerini göstermekte ve yanıtlarını aradığımız zorlu etik sorularla bizi yüzleştirmektedir.
