Meksikalı bir genç, babasının kalıntılarını toplamak amacıyla bir yolculuğa çıkar. Ancak hikaye, bu basit ve duygusal hedeften çok daha karmaşık ve karanlık bir yöne evrilir. Genç, ummadığı bir biçimde üretim endüstrisinin acımasız ve insafsız alt dünyasına emilir. Bu film, endüstriyel sömürünün acımasız yüzünü ve bu dünyanın üzerindeki insan hayatları üzerindeki yıkıcı etkisini tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Kendi amaçları uğruna babasının anısını korumaya çalışan saf bir gencin, endüstrinin karanlık yüzüyle gerçek bir çatışma içinde olduğunu izlerken, seyirci hem empati hisseder hem de öfke duyar. Film boyunca, başkarakterin umutsuzluğunu ve çaresizliğini hissetmememiz için hiçbir sebep yok. Bıkmadan, usanmadan, her şeye rağmen babasının anısına saygı göstermeye çalışırken, insanın içini acıtan bir hikaye izleriz. Yönetmenin ve yazılışındaki derinlik ve ustalıkla işlenmiş senaryosu, filmi daha da etkileyici bir hale getiriyor. Bu film, Meksika'nın sosyo-ekonomik gerçeklerini ve ağır mirasını da gözler önüne seriyor. Endüstrinin göz ardı ettiği ve sömürdüğü insanların hikayelerini bize hatırlatıyor. Bunun yanı sıra, film, gencin babasının kalıntılarını toplarken yaşadığı kişisel çatışmalar ve dönüşümü de etkileyici bir biçimde yansıtıyor. Kendini tamamen babasının anısına adayan genç, pes etmek yerine bu zorlu dünyayla baş etmenin yollarını buluyor. Sonuç olarak, genç birinin umutsuzca çabaladığı, ancak aynı zamanda kişisel büyüme ve olgunlaşma yaşadığı bu film, seyirciyi derinden etkiliyor. Her yaştan seyircinin empati kurabileceği ve çeşitli duygusal tepkiler verebileceği bir film olarak, kesinlikle görülmesi gereken bir yapım.