Louise, 28 yaşında ve Brooklyn'de yaşayan genç bir kadındır. Hayatında pek de bir amacı olmayan Louise, yeni bekar kalmış ve kendini müzisyen olarak tanımlayan biridir. Aslında depresyondadır ama bunu kendisine bile itiraf edememektedir. Bir akşam, sarhoşken aptalca bir şey yapmaya çalışırken düşer ve kalçasını kırar. Bu talihsiz kaza, onu yaşlılarla dolu bir fizik tedavi merkezine getirir. Burada, Antonina adında huysuz bir yaşlı Polonyalı kadınla tanışır. Antonina İngilizce bilmemektedir ve bu da iletişimi zorlaştırmaktadır. Louise, Antonina'ya bakıcılık yaparak bir iş bulur. Başlangıçta her iki kadın da bu düzenlemeden pek memnun olmasa da zamanla hayatın bir gerçeğiyle yüzleşmeleri gerektiğini anlarlar: Yaşlanmak. Film boyunca Louise ve Antonina'nın bu beklenmedik arkadaşlığı ve birbirlerinden öğrendikleri hayat dersleri akıcı bir şekilde izleyiciye aktarılır. Louise'nin hayata ve yaşlanmaya dair yeni perspektifler kazanması, filmde üzerinde durulan önemli bir temadır. Film, hayatın her dönemi için büyümenin ve olgunlaşmanın önemi üzerine düşündürücü bir hikaye sunar. Film izleyicilere zamanla bu ikilinin arasındaki ilişkinin nasıl derinleştiğini ve Louise'nin hayatına nasıl bir yön verdiğini etkileyici bir şekilde gösterir.
