27 Eylül 1810'da, Mareşal Massena komutasındaki Fransız birlikleri, General Wellington'un Anglo-Portekiz ordusu tarafından Serra do Buçaco'da mağlup edildi. Tarihi bir zafer olmasına rağmen, hem Portekizli hem de İngiliz kuvvetleri geri çekilmek zorunda kaldı. Aslında bu çatışma, Napolyon Bonapart'ın İber Yarımadası üzerindeki genel hâkimiyet planının önemli bir parçasıydı. Massena'nın yenilgisi, savaşın gidişatını değiştirdi ve Iber Yarımadası'nın kaderini etkiledi. Ancak, her zaferin bir bedeli vardır ve Wellington'un ordusu da savaşın acımasız gerçekleri ile yüzleşmek zorunda kaldı. Savaş sonrası periyotta, özellikle acı ve yıkımın olduğu bir alanı terk etmek kolay bir karar olmadı. Konu, hem stratejik hem de moral boyutta karmaşık bir durum haline geldi. Fransızların yenilgisine rağmen, Wellington ve ordusunun geri çekilmesi, bu tarihi çatışmanın ironik bir sonucu oldu. Her ne kadar bir zafer kazanmış olsalar da, hem İngiliz hem de Portekiz kuvvetleri, Fransız tehdidi nedeniyle stratejik bir geri çekilme yapmak zorunda kaldılar. Bu durum, savaşın gidişatını ve tarihin akışını belirleyen önemli bir faktör oldu. Bununla birlikte, Wellington'un liderliği ve askeri dehası, o dönemdeki politik ve askeri manevraların üzerinde belirleyici bir rol oynadı. Bu mağlubiyet, Fransızların İber Yarımadası'ndaki hakimiyetini sona erdirdi ve Avrupa tarihindeki bir dönüm noktası oldu.
