100 parodinin, on saniye ile bir dakika arasında değişen sürelerde izleyiciye sunulduğu bu eser, bambaşka bir film deneyimi yaşatıyor. Filmde, her biri ayrı bir hikayeyi temsil eden bu parodiler, birbirine öyle ustaca bağlanmış ki izlerken adeta yeni bir film izliyor hissi uyandırıyor. Bireysel hikayelerin yerine, karşımızda birbiri ile etkileşim halinde olan ve kendi hikayelerini birleştirerek daha geniş bir film yaratan karakterler var. Bu etkileşim sonucunda karakterler ve hikayeler, birbirine karışıyor ve bir nevi sinematik bir pusula gibi bizi hikayeden hikayeye yönlendiriyor. Film boyunca büyüleyici bir yolculukta buluyoruz kendimizi ve bambaşka bir sinema zevki deneyimliyoruz. Hikayelerin birleşimi ve karakterlerin etkileşimi, genellikle karmaşık görünen bu tür filmlerden daha ustaca ve akıcı bir şekilde ilerliyor. Bu da bize, parçaları birleştirerek büyük bir film tablosu oluşturabilme yeteneğinin, sinema dilinde ne kadar etkileyici olabileceğini gösteriyor.
