Mia, aileyle birlikte aslan çiftliğini yönetmek üzere Güney Afrika'ya taşınan genç bir kız olarak hikâyemize giriş yapıyor. Yepyeni bu coğrafyada ilk anda dikkatini çeken, göz kamaştırıcı beyaz rengi ve masum tavırlarıyla Charlie, bir beyaz aslan yavrusu oluyor. Bu iki genç ve saf varlık arasında derin bir bağ, adeta kardeşlik düzeyinde bir sevgi ilişkisi hızlıca gelişiyor. Ancak hikâyede dönüm noktası, Mia'nın babasının sırrını öğrenmesiyle gerçekleşiyor. Baba figürü, Mia'nın hayatında ve bu çiftlikte her şeyi tüm çıplak gerçekliğiyle görmesini sağlayan bir katalizör oluşturuyor. Anlaşılıyor ki, bu masalsı çiftlik aslında bir kaplan avı işletmesi ve beyaz aslan Charlie'nin kaderi de bu yönde şekillenmiş. Mia'nın bu şok edici gerçekle yüzleşmesinin ardından yaşadığı içsel çatışma ve Charlie'yi kurtarma çabası, filmi çok daha dramatik ve duygusal bir boyuta taşıyor. Filmi özel kılan, sadece bir genç kızın cesareti ve sevgisi değil, aynı zamanda doğal yaşam ile insanoğlunun hırsı ve acımasızlığı arasındaki çatışmayı gözler önüne sermesidir. Bu bağlamda, filmin merkezine aldığı aslan çiftliği metaforu, vahşi yaşamın metalaştırılmasına, yok edilmesine karşı güçlü bir eleştiri taşıyor. Bu dramatik hikayeyi beyaz perdeye taşıyan yönetmen, bir yandan seyircinin duygusal katmanlarına dokunmayı başarırken, diğer yandan da vahşi yaşamın korunması adına toplumsal bir farkındalık yaratıyor.
