Antonio Di Benedetto'nun 1956 yılında kaleme aldığı romanından uyarlanan filmin ana karakteri 17. yüzyılda Asunción'da yaşayan İspanyol subayı Don Diego de Zama'dır. Zama, görev yeri Buenos Aires'e transferinin onayını dört gözle bekliyor. Don Zama'nın bu bekleme süreci, filmin ana yürüyüş yolunu oluşturuyor. Filmde hikaye, Zama'nın transfer talebinin sürekli ertelenmesi üzerine bina ediliyor. Kendi kaderini çizme imkanı bulamayan Zama'nın, bu belirsizliğe rağmen hayatta kalmak için verdiği mücadeleyi izlerken, 17. yüzyılın Latin Amerika'sına dair tarihsel ve sosyal bir panoramayı da gözlemliyoruz. Konunun yanı sıra, filmin atmosferi ve karakterlerinin ruh halleri iyi bir şekilde aktarılmış. Sanatsal yaklaşımı ve güçlü hikayesiyle, Zama Asunción'daki hayatın sade ama duygusal bir portresini çiziyor. Beklentilerin yıkımının, umutsuzluğun ve hayal kırıklığının hikayesini anlatırken, aynı zamanda toplumsal sınıflar ve sömürgecilikle ilgili sert bir eleştiri de yapıyor. Kendisini büyük bir hayal kırıklığına uğratan ve ayrıca yaşamını sürekli bir belirsizlik içinde sürdürmeye zorlayan bir sistemle karşı karşıya olan bir bireyi gözler önüne sererken, aynı zamanda insanın iç dünyasındaki karmaşık duyguları, özellikle de bekleyişin getirdiği çaresizliği ve ümitsizliği ustaca sergiliyor. Onun bu bekleyişini her geçen gün artan bir endişe ve sabırsızlıkla izlerken, karakterin iç dünyasına iniyoruz. Dolayısıyla bu film, sadece güçlü bir hikaye anlatıcılığı değil, aynı zamanda derin bir psikolojik tahlil sunuyor. Her sinemaseverin izlemesi gereken bir eser olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.