Bulaşıcı bir salgının ardından, kırsal Quebec'teki bir köyün sakinleri, acımasız zombi benzeri varlıkların istilasıyla karşı karşıya kalıyorlar. Filmin esas çekim gücü, izleyiciyi bu izole köyün kalbine çekme yeteneğinden geliyor. İzlerken, bu kırsal topluluğun günlük yaşamlarının ve acımasız zorlukların içine alınıyoruz. Bu durum, salgını ve sonrasında gelen istilayı çok daha gerçek ve tetikleyici hale getiriyor. Bu insanlara gerçekten empati yapabiliyoruz, çünkü onların yaşadıkları sıradan hayatlar, bizlerin de hayat biçimine çok benziyor. Zombi benzeri yaratıkların ortaya çıkışı, izleyicilere kendi varoluşlarına ve hayatlarının ne kadar kıymetli olduğuna dair güçlü bir düşünce sağlıyor. Ayrıca filmin, salgının insanların hayatını nasıl derinden etkileyebileceğini gösteren bir alegori olması, günümüz dünyasında, pandemi sırasında anlam teşkil ediyor. Makyaj ve kostüm tasarımının gerçekçiliği, filmdeki zombi benzeri varlıkların korkunç görünümlerini daha da güçlendiriyor. Yönetmenin gerilim ve korkuyu artırmak için kullandığı karanlık ve kasvetli atmosfer, filmin genel tonunu belirliyor. Film, geleneksel zombi filmlerinin aksine, tarladaki bir çiftçi veya evinde bir baba olarak gördüğümüz normal insanların dönüşümünü göstererek, izleyicinin bu dehşet verici duruma olan bağlantısını daha da güçlendiriyor. Açıkçası, bu filmi izlerken, kırsal Quebec köyünün sakin sakin yaşamının, ravenous zombi benzeri varlıkların vahşi istilasıyla nasıl dehşet verici bir kâbusa dönüştüğünü görmek gerçekten ürpertici. Bu hikaye, izleyicinin kendi yaşamını sorgulamasını ve belki de hayatın acımasız gerçeklerini daha derinlemesine anlamasını sağlıyor.