Genç bir kadın mülteci, şiddet ve savaştan kaçarken ünlü 13. yüzyıl şairi Rumi'nin bir şiir kitabını bulur. Bu kitap, onu büyülü bir kapıya götürür. Bu kapının ardında, genç Rumi kendini bulur; o da bir zamanlar, korkunç savaşların hüküm sürdüğü dönemlerde bir mülteciydi. Bu film, bir yandan geçmişi ve günümüzü aynı perspektiften irdeleyen, diğer yandan ise şiir ve mültecilik gibi zıt kavramları bir araya getirerek çarpıcı bir hikaye anlatıyor. Ana karakterin genç bir kız olması, yalnızca Rumi'nin şiirlerinin evrenselliğini değil, aynı zamanda mültecilerin zaman ve mekandan bağımsız olarak yaşadıkları zorlukları da vurguluyor. Rumi’nin kalemi, genç kızın yaşadığı travmalara bir merhem olurken, ona aynı zamanda hayatta kalma gücü veriyor. Onunla birlikte, biz de 13. yüzyılın tozlu sayfalarına dalıyor ve Rumi'nin kendi döneminde nasıl bir mülteci olduğunu, hangi acıları yaşadığını ve bu sürecin onun şiirlerine nasıl yansıdığını gözlemliyoruz. Rumi ve genç mülteci kızın hikayeleri, evrensel bir dil oluşturarak, mültecilik kavramının tarih boyunca ne kadar değişmediğini ve aslında ne denli insana özgü bir durum olduğunu anımsatıyor. Filme ayrıca, Rumi’nin şiirlerinin okunduğu sahneler de farklı bir boyut kazandırıyor ve izleyiciyi derinden etkiliyor. Bu film, mültecilik konusuna farklı bir yaklaşım getiriyor ve bir yandan da evrensel bir bakış açısıyla, şiirin insan ruhuna ne kadar derinden dokunduğunu gösteriyor. Sonuç itibariyle, bu film bir hikaye anlatıcılığı derinliği sunuyor ve izleyenlere, tarihin ve kültürün farklı dönemlerinden gelen iki mülteci arasındaki benzersiz bağı keşfetme olanağı sağlıyor.